दोन बोक्यांनी आणला हो आणला

दोन बोक्यांनी आणला हो आणला धरुन प्रश्णांचा गोळा
उत्तरात झाला हो त्यांच्या परंतु सारा घोटाळा !

एक म्हणे, "म्याँव, म्याँव, जरा पुढे येऊ !" 🚂
दुसरा म्हणतो, "म्याँव, म्याँव, हात नको लावू !"🖐🏻
मतांसाठी होता हो होता, प्रश्णांवर दोघांचा डोळा !

( या दोन मांजरांचं संभाषण माकडानं झाडावरून ( चोरुनही नाही )पाहिलं,
म्हणून तो टुणकन्‌ उडी मारुन खाली आला आणि म्हणाला- )

"हुप्प, हुप्प, हुप्प, माझ्या शेपटीला तूप !
अरे, मतांसाठी मैत्रीला का लावता कुलूप ?
ऐका माझं, नका भांडू, रहा थोडे चूप."

बोके म्हणती, "माकड भाऊ, शकाल का हे भांडण मिटवू ?"

माकडदादा मान हलवूनी, एक टेंडर येई घेऊनी
एक लहान तर एक मोठा !
लहान-मोठे केले त्याने वाटे ठेवुनी मुंबई वर डोळा !

( पुढे तर माकडानी आणखीनच मज्जा केली बाबा !)

दोन बाजुला टाकून गोणी, माकड पाहू लागे तोलुनी.
एक पारडे खाली जाई, हळूच त्यातले काढून खाई.
म्हणती मांजरे, "तू का रे गोणी ऐसे घेसी बरे ?"
माकड म्हणालं, "दोन सारखे वाटे होण्या असेच करणे योग्य ठरे."

माकडाने ते घेऊनी सारी गोणी टुणकन्‌ पोबारा केला.

मज्जा झाली माकडाची, पुढे फजिती बोक्यांची !
दोघांमध्ये भांडण होता, होते चंगळ तिसर्‍याची.

त्या बोक्यांना आपल्या भांडणाचा, अस्सा धडा मिळाला !

📝 मांजर, बोके काल्पनिक. चालू घडामोडींशी चोरुनही संबंध नाही

२३/२/१८
विसंगती सदा मिळो, टुकार विडंबन कानी पडो

मी ओळखून आहे सारी तुझी वहाने

लागून आलेल्या सुट्टीनंतर परतीच्या प्रवास करणाऱ्यांना अर्पण 🚗🚕🚙टपट
( चाल: लाजून हासणे अन हसून ते पहाणे, मी ओळखून आहे...)

बाजून धावणे अन हसून ते पहाणे

मी ओळखून आहे सारी तुझी वहाने

रस्त्त्यास वाहनांचा का सांग भार व्हावा?
सूटताच गाव माझा तो टोल ही दिसावा?
ही रांग जिवघेणी घुसती अती शहाणे
मी ओळखून आहे सारी तुझी वहाने

पाठी आराम ज्याच्या, त्याला कसे कळावे
पायात ब्रेक ज्याच्या त्यालाच दु:ख ठावे
मागे उभा जो माझ्या,  त्याचे आम्ही दिवाणे
मी ओळखून आहे सारी तुझी वहाने

जाता ओलांडूनी तू, पसरे धूळ सारा
डोक्यामधे रागाचा, चढेल अजून पारा
गाडीत मिळता पाणी , सुचते टुकार गाणे

मी ओळखून आहे सारी तुझी वहाने

Happy return journey. 🚗🚙🚕

📝३/३/१८

*विसंगती सदा मिळो, टुकार विडंबन कानी पडो*

साप शिडी

सापशिडी 🐍⬆

उन्हाळ्याच्या सुट्टीत किंवा लहानपणी  आपण  अवश्य सापशिडी खेळलो असू. आज मुलांनी रात्रीचे जेवण झाल्यावर हा खेळ खेळायला बसविले. खेळताना मजा आलीच पण या साप शिडीचा खेळाने काही *बिनडोक* विचार सुचले.

सर्वप्रथम एक गोष्ट लक्षात आली की पूर्वीच्या  सापशिडीत आणी आत्ताच्या सापशिडीत साप आणि शिडी यांच्या जागा काही ठीकाणी  बदल्यात.  आणि हा बदल मला तरी सध्याच्या परिस्थितीला अनुकूल वाटला.
आता थोडं तत्वज्ञान : हा खेळ म्हणजे  जणू प्रत्येकाचा जीवन पट. प्रत्येकाला १०० चा टप्पा गाठायचाय.  वाटेत वेगवेगळ्या टप्प्यात येणारे साप- शिडी म्हणजे जिवनात होणारे चढ उतार, अर्थात यश- अपयश.  यातूनच अपयशाने न खचता अनुकूल फासे पाडत, प्रसंगी मिळालेल्या योग्य संधीची शिडी चढत मुक्कामाला पोचणे हे जीवनाचे तत्वज्ञान हा खेळ शिकवतो ना?

आता हा चौकोनी पट १०× १० चा. जणू वयाचे १० , १० वर्षाचे टप्पेच. तर मला या नवीन सापशिडीत लक्षात आलेली पहिली गोष्ट ( जी बहुतेक आपल्या वेळेला नव्हती)  म्हणजे सुरवातीच्या पहिल्यांच रांगेत (९ नंबर वर) असलेला साप. साप काही फार मोठा नाही पण वयाच्या सुरवातीलाच जीवनाचा पहिला कडू घोट ( पहिले अपयश) पचवण्याची शक्ती लहानपणीच हा साप देतो असे माझे मत.
१० ते २० मधे सतरा ला खतरा या न्यायाने आणखी एक साप ( अल्लड वय??) सरळ दोन वर म्हणजे ये रे माझ्या मागल्या. सातत्य,  चिकाटी,  अभ्यास ( पक्का बेस) होण्यासाठी तर हा साप मदत करत नसेल?
बर योग्य संधी मिळाली तर १४ किंवा २० वर असणारी छोटीशी शिडी आयुष्यात खुप उपयोगी पडते.
साधारण वय वर्ष २० ते ३० हा धडपडीचा काळ. या काळात सकारात्मक पद्धतीने  जीवनाला सामोरे गेले तर काही त्रास होत नाही आणी यात एक ही साप न देता प्रसंगी तिथे असलेल्या ४ शिड्यांपैकी एकाचा तरी उपयोग करुन घ्यायला हा खेळ शिकवतो .३१ ते ४१ एकही शिडी किंवा साप न देता स्थिर स्थावर होण्यास मदत करणे हा या मागचा हेतू मला यातून दिसतो.
खरा खेळ उत्तरार्धातच रंगतो( ४० नंतर) कारण मोठे मोठे साप, तसेच मोठ्या शिड्या इथे मिळतात. रावाचा रंक होणे किंवा मिळालेल्या एका संधीने आपल्या मुक्कामाकडे झेप घेता येणे हे सगळे शक्य होते. ६०, ७० मधील साप हे शारीरिक स्वास्थाबद्दल जागृत राहण्याचा संदेश देतात असे  वाटते
यातील एक आवडलेली शिडी म्हणजे ६२ वरुन एकदम ८१. साधारण नोकरदार माणूस निवृत्त व्हायचा हा कालावधी पण त्यात ही व्यवस्थित रुटीन, छंद किवा इतर आवडीचे काम असेल तर सहस्त्रचंद्रदर्शन (८१) काही दूर नाही.
सापांची संख्या ७ आणी शिड्या ८ यावरून जीवनात अडचणींपेक्षा संधी जास्त मिळतात हे तर सुचवायचे नसेल?

काय आवडली का ही वैचारिक  सापशिडी? आता मुलांबरोबर/ मित्रांबरोबर/ सुहृदांबरोबर परत खेळान ना नव्या परिमाणासह

*जीवनातली( साप) शिडी अशीच राहू दे*

📝 अमोल
२१/३/१८
माझे टुकार ई-चार
poetrymazi.blogspot.in

बदाम ७

मंडळी , सापशिडीचा वैचारिक खेळ  आवडला असे अनेक जणांनी कळवले . मन:पुर्वक  धन्यवाद . या बैठ्या खेळाच्या मालिकेतील हा पुढचा लेख ( बहुदा शेवटचा. टुकार/ बिनडोक विचारावरही मर्यादा असतात )

तर मंडळी परत एकदा आपण आपल्या बालपणीच्या काळात जाऊ. परीक्षेचा सापळ्यातून नुकतीच सुटका झालेली असते. सुट्टीला आजोळी किंवा आत्याकडे वगैरे गेलेलो असतो. आत्या , मामा ,आजी , आजोबा ( यापैकी कुणीही ) नव्या को-या पत्याचा कॅट आणून देतात  आणि मग सर्व भावंडं  वडीलधारी  यांच्या सोबत सुरु होत पत्यांचे महायुद्ध.. . .

तर आपण लहानपणापासुन पत्यांचे अनेक खेळ खेळलेलो असू. शाळेची सुरवात जशी बालवाडीतून होते तशी  पत्यांच्या खेळाची सुरवात  भिकार - सावकार  या खेळातून बहुदा सगळ्यांची झालेली असते.मग हळू हळू  सात - आठ , चौघांचे लॅडीज , मेंढी कोट  ( सर्व दश्या एकत्र घेणे . या ही खेळात मोठा वैचारिक अर्थ आहे तो परत कधीतरी -(म्हणजे कधीच नाही 😉) ), मग थोडे हाय प्रोफाइल डाव , रमी , चॅलेंज, ब्रीज , तीन पत्ती??? . इ..  ( रमी खेळणारे जास्त लोकल प्रवास करतात का ? चॅलेंज  जास्त खेळणारे  पुढे राजकारणी झाले का  हेही एकदा मला अभ्यासयायचं ☺ असो. )

आता या सर्व वर्णन केलेल्या डावात एक सोपा डाव कसा राहून गेला असा विचार तुमच्या मनात आला असेल.  नाही नाही राहिला नाही . या वैचारिक मालिकेतील ज्या खेळाबद्दल मला लिहायचे आहे तोच  तर हा खेळ आहे .
बदाम सात चा खेळ ❤7⃣

अतिशय सोपा सरळ , तेवढीच उत्सुकता वाढवणारा आणि म्हणलं तर वैचारिक ही. चला पाहू यातील  वैचारिक पणा

*बदाम सात* .  आता खेळाची सुरवात  बदाम सत्ती  पासून करायची असते हे  सांगायलाच नको.  पण बदामसत्तीच का बघू  या

 ७ -  हे आठवड्याच्या सात दिवसाचे तर प्रतीक नसेल ?  आज सुरवात करताना तुम्हाला पुढचे सात दिवस तरी लक्षात घेऊन प्लॅन ( short term plan) करायचा आहे.  आणखी एक - एक्या पाासून राजा पर्यत १३ कार्डात ७ वे हे मधले कार्ड. कुठल्याही गो्ष्टीची सुरुवात ह्दयातून  ( बदाम? ?) होऊन त्याला नंतर मुर्त्य स्वरूप मिळते  ह्दय मध्यभागी  ( ७ नं)
म्हणून बदाम सात ने सुरुवात.

चला सुरवात तर चांगली झाली.

 मग हेच लाॅजिक वापरून  चौकट , इस्पिक, किलवर ७ नेच सुरवात करायची.

आता हे चार प्रकार काही काही वेळेला मला धर्म, अर्थ,  काम, मोक्ष ( इस्पिक, चौकट, बदाम, किलवर) याचे प्रतिक आहेत असे वाटते. Tarot card मधे ही wands, diamond,  cup, sword अशा साधारण याच पध्दतीने यांचे वर्गीकरण केले आहे.
आता एवढेही जास्त वैचारिक व्हायला नको खेळताना.

खेळ सुरु झाला आहे. आपल्या हातातील शुअर पत्ते सोडले तर बाकीचे पत्ते इतरांनी टाकलेल्या पत्यांवरही अवलंबून आहेत.( एकमेंकावर अवलंबून असणे) साधा विचार.

चालू रंगात खेळता येण्या सारखे पान नसेल आणी हातात दुसरी एखादी सत्ती असेल
तर ती (पास न म्हणता ) टाकावी लागते.यातून show must go on या रितीने थोडा वेगळा विचार करणे ( out of box thinking? ??)  अभिप्रेत असावे का?

काही वेळ अशी येते की हतबल व्हायला होते आयुष्यात . त्या कालावधीत पास ( संयम) म्हणण्या खेरीज गत्यंतरच नसते.  योग्य वेळेची प्रतिक्षा करुन गाडी नंतर रूळावर येऊ शकते.

आता काही  डाव ( वर्षे)   सरळ सोपे असतात. मग दुस-याची अडवणूक करावीशी वाटते. हातातली सत्ती न टाकता दुसरी पाने खेळून दुस-यांची मजा बघावीशी वाटते. पण जी सत्ती हातात आहे त्याचाच राजा किंवा राणी हातात असेल तर योग्य वेळी त्या सत्तीची उतारी करण्याचे   तारतम्य हा खेळ खेळून मिळत असेल का?

डाव ऐन रंगात आलेला असतो काही जणांना कडे ३ पाने राहिलेली असतात , three page sure चा आवाज त्याने दिलेला असतो. एखाद्याकडे एकच कार्ड पण not sure असते. आणी ब-याचदा not sure असणारी व्यक्ती डाव जिंकते. यातून जिवनातली अनियमितता, किंवा कुठल्याही परिस्थितीत आशावादी राहणे हे सुचवायचे असेल का?

मंडळी  हा लेख की तुम्हाला आवडला असेल अशी आशा करतो.
पण एक निरिक्षण म्हणून सांगतो खुपच जास्त वेळा इस्पिकची रांग सगळ्यात पहिला संपते भले बदाम ७ पासून खेळास सुरवात झाली असली तरी. म्हणजेच केवळ आरंभ शूर नको. शेवट पर्यत जा . खरे ना?

माझी इचलकरंजीची आत्या जिला पत्यांची भारी आवड होती,  जिच्याकडून आम्ही सुट्टीत पत्ते खेळायला शिकलो.तसेच माझे एक अजोबा ( आईचे मामा) जे दादरला हिंदू काॅलनीत रहायचे आणी ज्यांनी ब्रिजचा खेळ शिकवला त्यांना हे लेखन समर्पित 🙏🏻

📝 अमोल
२३/३/१८
माझे टुकार ई-चार
poetrymazi.blogspot.in

मंत्रालयातली गोष्ट ही

*मंत्रालयातली गोष्ट ही*
( चाल :  मर्मबंधातली ठेव ही )

मंत्रालयातली गोष्ट ही
मूषक मय
मारी टिपुनी गोळ्याने दुखवी जीव
*मंत्रालयातली गोष्ट ही*...

टेंडरुनी मग लाभार्थी हा
सरकारी मेवा लुटण्यासी आला
ठेवी बिळाला मोक्याच्या मनी

*मंत्रालयातली गोष्ट ही*
*मूषक मय*

🐭
आमचे मुंबईतील स्नेही श्री प्रमोद देव यांनी या विडंबनाला त्यांच्या अनुदिनीत स्थान देऊन चक्क ते  गाणं चालीत ही  म्हणले.

Happy feeling😊


http://abhivachan.blogspot.in/2018/03/blog-post.html?m=1

https://youtu.be/-McbU3OL9lw

📝२४/३/१८
*माझे टुकार ई-चार*
poetrymazi.blogspot.in

क्रिएटिव्हिटी रोज एक जरी असेल टुकार अन फेक 

डेटा मिळे झुक्याला

फेसबुक चा डेटा चोरिला गेला हे झुक्याने मान्य केले. पण चुकीला माफी नाही. शिक्षा द्यायलाच पाहिजे ना?

डेटा मिळे झुक्याला
( मुळ गाणे: काटा रुतेे कुणाला)

डेटा मिळे झुक्याला
वापरतात कोणी, मग चूक ही कळावी
हा फेबुयोग आहे
इथे कुणाचा, डेटा मिळे झुक्याला

सांगू कसे कुणाला कळ खोट्या अॅपची
माझेच पाहण्याचा मज शाप हाच आहे

फोटो जरी पहातो  रुजतो अनर्थ येते
माझे लाईकणेही विपरीत होत आहे

हा टँग अन फाँलो की  काहीच सोसवेना
फेसबुक डिलीटुनी मी व्हाटसपग्रस्त आहे

इथे कुणाचा ,डेटा मिळे झुक्याला

📝अमोल
रामनवमी , २५/३/१८

विसंगती सदा मिळो, टुकार विडंबन कानी पडो