नक्की ऐका

मी विडंबनकार कसा झालो

 नाट्य परिषद सांगली, आयोजित #नाट्यपंढरी_वाचनकट्टा  आज दि. १६  सायं. ७ वा. l  भाग २८९ l कथावाचन l  लेखक : प्रल्हाद केशव अत्रे l वाचक : श्री. ...

Tuesday, March 27, 2018

दोन बोक्यांनी आणला हो आणला


दोन बोक्यांनी आणला हो आणला धरुन प्रश्णांचा गोळा
उत्तरात झाला हो त्यांच्या परंतु सारा घोटाळा !

एक म्हणे, "म्याँव, म्याँव, जरा पुढे येऊ !" 🚂
दुसरा म्हणतो, "म्याँव, म्याँव, हात नको लावू !"🖐🏻
मतांसाठी होता हो होता, प्रश्णांवर दोघांचा डोळा !

( या दोन मांजरांचं संभाषण माकडानं झाडावरून ( चोरुनही नाही )पाहिलं,
म्हणून तो टुणकन्‌ उडी मारुन खाली आला आणि म्हणाला- )

"हुप्प, हुप्प, हुप्प, माझ्या शेपटीला तूप !
अरे, मतांसाठी मैत्रीला का लावता कुलूप ?
ऐका माझं, नका भांडू, रहा थोडे चूप."

बोके म्हणती, "माकड भाऊ, शकाल का हे भांडण मिटवू ?"

माकडदादा मान हलवूनी, एक टेंडर येई घेऊनी
एक लहान तर एक मोठा !
लहान-मोठे केले त्याने वाटे ठेवुनी मुंबई वर डोळा !

( पुढे तर माकडानी आणखीनच मज्जा केली बाबा !)

दोन बाजुला टाकून गोणी, माकड पाहू लागे तोलुनी.
एक पारडे खाली जाई, हळूच त्यातले काढून खाई.
म्हणती मांजरे, "तू का रे गोणी ऐसे घेसी बरे ?"
माकड म्हणालं, "दोन सारखे वाटे होण्या असेच करणे योग्य ठरे."

माकडाने ते घेऊनी सारी गोणी टुणकन्‌ पोबारा केला.

मज्जा झाली माकडाची, पुढे फजिती बोक्यांची !
दोघांमध्ये भांडण होता, होते चंगळ तिसर्‍याची.

त्या बोक्यांना आपल्या भांडणाचा, अस्सा धडा मिळाला !

📝 मांजर, बोके काल्पनिक. चालू घडामोडींशी चोरुनही संबंध नाही

२३/२/१८
विसंगती सदा मिळो, टुकार विडंबन कानी पडो
Please Share it! :)

No comments:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...