ब्लँक काॅल

*संदीप खरेंची* एक खूप छान कविता
 'ब्लँक काॅल '  सध्दयाच्या
 *राजकीय पार्श्वभूमीवर* थोडी बदलून 📝😌
------------------------------------------
हल्ली असा अवेळीच येतो कधी फोन
आणि कळतच नाही बोलतय कोण
बोलतच नाही कुणी *समानते* वाणी
*पदा* एवजी रहातं फक्त डोळ्यामधे पाणी

कळताच मलाही मग थोडंस काही
मीही पुढे मग बोलतंच नाही
*युतीच्या वाटेतून* शांतता वहाते
खूप खूष वाटून अजून काही सांगते

पूर नि शेतं नि वा-याची गिरकी
निसर्गाने सा-यांची घेतलेली फिरकी
*कमळीवर* काढलेली *बाणाची* चित्रं
" *तुझ्यापुढे मी खोडलेला मित्र*"

*पत्रकार परिषदा* रुसवे नि राग
एकदा तरी सहज म्हणून *शहा* ण्यासारखे वाग
*कमवायचे* ढीगभर लोळून लोळून
बोलायचे थोडेच पण घोळून घोळून

*पार्कातले* झाड आणि *मातोश्रीचा* पार
थंडीमधे *मुंबईत* उन्हाची धार
काॅफी घेऊन *नागपूरला* बोलायचे कडू
*भाषणात* पहायचे येते का रडू

माणूस आहेस "गलत" पण मागतोस "सही"
पावसात भिजलेले *नेते*  व ही
पुन्हा नीट नव्याने लिहित का नाहीस?
काय. ..  रे *वेळेवर* आठवतय का नाही?
शब्दसुध्दा नाही तरी कळे असे काही
हातामधला *हात* सुध्दा इतकं बोलत नाही

ऐकू येतात कोंडलेले काही श्वास फक्त
कोणासाठी खोल दुखलेलं रक्त
*वेळजाते* निघून थरथरतो *हात*
*राष्ट्रपती राजवटीची क्षणांवर मात*

हल्ली असा अवेळीच येतो कधी फोन
आणि कळतच नाही बोलतय कोण

📝 अमोल
१३/११/१९
poetrymazi.blogspot.in

Please Share it! :)