पूर ते महापूर

 पूर ते महापूर

आमच्या चुलत काकांचे सांगलीला नदीकाठी ( विष्णू घाट)घर आहे.

कृष्णेला पूर आला की  काका आणि इतर भावंडांबरोबर मागे डबा ( डालडाचा सिल केलेला) लावून माई घाट ते विष्णू घाट पोहत येण्याचे एक 'शास्त्र' केले जायचे ( सांगलीच्या प्रसिध्द आयर्विन पूलाच्या एक बाजूला माई घाट तर दुस-या बाजूला सरकारी घाट मग पुढे विष्णू घाट). पात्रातले भोवरे, पुलावरून उड्या मारणारे, अट्टल पोहणारे हे सगळं बघत पोहायला मजा यायची. 

पोहायचे बरेसचे अंतर हे नदी पात्रातील पाण्याच्या वेगाने आपोआप भरून निघायचे  ( हात पाय मारून आपण पट्टीचे पोहणारे असा उगाच हावभाव दाखवणा-यांच्यात मी पण असायचो 😛)

मग एखाद्या दिवशी काका मार्ग बदलायचे म्हणजे Across नदीला छेदून विष्णू घाट ते समोरचा सांगलवाडीचा घाट आणि परत. इथे मात्र ब-यापैकी....  कस लागायचा

मात्र मागे डबा आणि सोबत काका त्यामुळे फारसं काळजी करायचं काम नसायचं. ( तरीपण ' काका मला वाचवा' असं एकदा केंव्हातरी गटांगळ्या खाताना ओरडलेलं अंधुक स्मरतय 🙈)

तसं पोहण्याचा 'करेक्ट कार्यक्रम ' आम्ही शिकलो ते माधवनगर या खेडे गावात. सांगली पासून अगदी जवळ, आता ओळख सांगायची झाली तर क्रिकेटर स्मृती मानधनाचे गाव. तिथं  उन्हाळ्याच्या सुट्टीत आम्ही विहिरीत पोहायला आमच्या भावाकडून शिकलो. दर उन्हाळ्यात हा कार्यक्रम फिक्स असायचा. चेंज म्हणून फारतर विहिर बदलली जायची.

अरुंद , गावाकडच्या खडबडीत रस्त्यावरून गाडी चालवणारा अचानक एकदिवस एकस्प्रेस हायवेला आला तर त्याची जी अवस्था होईल तशी अवस्था आमची कृष्णेत उतरल्यावर व्हायची

आणखी एक आठवण म्हणजे या काकांची स्वत: ची लहान ' नाव / बोट' होती. त्यातून ही अनेकदा फेरी मारायचो.  मोठा भाऊ हरिपूर पर्यत ( कृष्णा - वारणा संगम)   जाऊन नदीतून वाहत येणारे नारळ वगैरे आणायचा. एकंदर त्याकाळी कृष्णेचा 'पूर' ही पर्वणी असायची

पूराचा - 'महा' पूर काय झाला

शास्त्र/ गणित सगळंच बिघडलं

जवळजवळ १०- ११ महिने ' संथ वाहणारी कृष्णा-माई ' एखाद्या महिन्यात रुद्र रुप धारण करते ते काठावरची तिची मुले सुधारावीत म्हणून ? का दुसरा कुठला राग काढते तेच कळेना झालंय ? 

( कृष्णेचे पाणी पचवलेला)  अमोल 📝

२८.०७.२१

( चित्र: विष्णू घाट, सांगली )

Please Share it! :)